İATG (İstanbul Amatör Tiyatro Günleri) Kültürel Çoğulcu Tiyatro Günleri etkinlikleri kapsamında Bercuhi Berberyan'ın kaleme aldığı BGST Yayınları tarafından yayımlanan "İster Ağla İster Gül: Sahne Tozlu Anılarım" kitabının tanıtımı gerçekleşti.
Kültürel Çoğulcu Tiyatro Günleri (KÇTG), 2006 yılında İstanbul Amatör Tiyatro Günleri kapsamında düzenlenen bir panelle başladı. Farklı kültürlerin tiyatral üretimlerini kültürel çoğulcu bir bağlamda bir araya getirmeyi amaçlayan bu etkinlik, 14 yıldır düzenlenmeye devam ediyor.
Kitap Hakkında:
Bercuhi Berberyan’ın kaleme aldığı İster Ağla İster Gül: Sahne Tozlu Anılarım BGST Yayınları’nın tiyatro/kültürel çoğulculuk dizisinden çıktı. 1972- 2007 yılları arasında, otuz beş yıla yayılan bir dönemde sonradan Berberyan Kumpanyası adını alacak Ermeni tiyatrocular özelinde yakın dönem Ermeni tiyatrosu tarihine ışık tutan en kapsamlı kaynak olma niteliğinde. Kitap cemaat tiyatrosunun oyuncuları, dansçıları, müzisyenleri, teknik ekibi, repertuar tercihleri, özgün ya da uyarlama oyunları, seyirci profili gibi pek çok konuda okuyucuya zengin bir yazılı ve görsel arşiv sunuyor.
Kitap aynı zamanda amatör tiyatro faaliyetinin niteliği, sürdürülebilirliği ve önemi hususunda da cemaat tiyatrolarının işleyişini canlı bir şekilde resmediyor. Bercuhi Berberyan’ın anıları amatör tiyatro faaliyetinin yer yer değersizleştirildiği bir dönemde yaratıcılığı, disiplini ve merakı ile uzun yıllar Ermenice tiyatro yapan sanatçıların varlığını okuyuculara hatırlatıyor.
Son olarak Bercuhi Berberyan bu kitapta sadece bir kumpanyanın tarihini değil, kişisel tarihini de sözcüklere döküyor. Tarih boyunca kendinden önce gelen “kızkardeşleri” gibi oyuncu, yönetmen ve oyun yazarı olmak için mücadele veren ve asla pes etmeyen bir kadının tarihini... Bu kitapta okuyacaklarınız aynı zamanda isyankar bir kız çocuğunun, emektar bir öğretmenin, titiz bir zanaatkarın, cesur bir sanatçının ve özgür bir kadının hikayesi.
“Biz tiyatrocular kolayca ağlar, kolayca güleriz. Hem ağlatabilir hem güldürebiliriz. Bunu yaparken kimi zaman etkilenir, kimi zaman etkilenmeyiz. Ama her şekilde yaptığımız işi inanarak yaparız. Tiyatro bizim için bir yaşam biçimidir. O daima her şeyimizin önündedir. Bir kez alışmışsak sahne tozu yutmaya, yardan geçebilir ondan geçemeyiz. Toz, koku, küf, ter, soğuk, sıcak vız gelir. Gam, keder, hastalık, ölüm tırıs gider. Alkış her derdin çaresidir.
Öyle çok şey paylaşılır ki bir oyun sürecinde, bir dolu anı oluşur, unutulmaz anılar. “Hatırlıyor musun hani…” ya da “Hiç unutmam, bir gün…” diye başlayan cümlelerin sonu gelmez. Bir araya her gelişte anlatılır. Hem ağlanır hem gülünür.
Kırk yılı geçti sahne tozu kanıma gireli. Çok anı oluştu çook… Oynanan onca oyunun, bir nefesmişçesine uçup gittiği gibi yok olup gitsin istemedim onca yaşanmışlık. Kalsın bir yerlerde. Bilinsin.
Yirmi yılı aşkın bir süredir sahne paylaşmış bir ekibiz biz… Eşim Arto Berberyan’ın ölümünden sonra benimsediğimiz bir de adımız var. ‘Berberyan Kumpanyası’yız biz. Ölüp gitsek de bir gün adımız kalabilir. Özümüz merak edilebilir.
Haydi buyurun siz de dalın sahne tozlu anılarımıza ve… İster ağlayın ister gülün bizimle..."
No comments:
Post a Comment